مقایسه القاء انتخابی و شروع خود به خود زایمان در زنان نخست زای بستری شده در بخش لیبر مرکز آموزشی - درمانی هاجر، شهرکرد

زمینه و هدف: با توجه به افزایش شیوع بستری کردن زود رس زنان، القاء انتخابی زایمان و عوارض ناشی از این اقدام، پژوهش حاضر به منظور مقایسه القاء انتخابی و شروع خود به خود زایمان از نظر سرانجام مادر و جنین انجام شده است. روش بررسی: در یک مطالعه تحلیلی - آینده نگر، 50 خانم اول زا که جهت القاء انتخابی زایمان بستری شده بودند با 50 خانم اول زا که به علت شروع دردهای زایمانی بستری شده بودند، با استفاده از پرسشنامه خود ساخته و چک لیست از نظر میزان نمره بای - شاپ سرویکس، مدت مراحل زایمانی، دفعات معاینه واژینال، شدت انقباضات رحم، زجر جنین، نوع زایمان، آپگار و وزن نوزاد مورد مقایسه قرار گرفتند. شرایط خروج از مطالعه شامل حاملگی چند قلو، نمایش های غیر طبیعی جنین، پارگی زود رس کیسه آب، زایمان زود رس وچدا شدن زودرس جفت بود. اطلاعات بدست آمده با استفاده از آزمون های آماری تی، کای دو و ضریب همبستگی، تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: دو گروه از نظر سن، شغل، سن حاملگی، میانگین مدت مراحل زایمانی، دفعات معاینه بیماران، وزن و آپگار نوزادان، تفاوت معنی داری با یکدیگر نداشتند. در 98% زنانی که مورد القاء زایمان واقع شده بودند، نمره بای - شاپ سرویکس کمتر از 5 بود. انقباضات تتانیک رحم، زجر جنین و زایمان به روش سزارین در گروه القاء انتخابی، القاء بیشتر اتفاق افتاده بود (001/0p<). نتیجه گیری: القاء انتخابی زایمان باید تنها در مواردی بکار گرفته شود که دلیل موجه طبی برای ختم بارداری وجود داشته باشد. تنها در این صورت می توان انقباضات تتانیک رحم، زجر جنین، عمل سزارین و عوارض متعاقب آن را کاهش داد. راهکار پیشنهادی در این مورد پذیرش به موقع بیماران جهت زایمان و ایجاد یک تغییر فرهنگی در بینش مردم نسبت به فواید شروع خود بخود زایمان و مضرات القاء انتخابی زایمان است تا آگاهانه نسبت به انتخاب این روش تصمیم بگیرند.